ការសិក្សាបានបង្ហាញថា ការប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹងនៅអំឡុងពេលថប់បារម្ភ អាចនាំឱ្យអ្នកធ្លាក់ខ្លួនក្លាយជាមនុស្សញៀនស្រា (alcohol use disorder) ។ ដូចគ្នានេះដែរ អ្នកញៀនស្រា (AUD) អាចមានហានិភ័យខ្ពស់ ក្នុងការវិវត្តន៍ទៅជាជំងឺថប់បារម្ភដូចជា ជំងឺថប់បារម្ភទូទៅ និងការថប់បារម្ភក្នុងសង្គម។
តើជាតិអាល់កុលអាចបណ្ដាលឱ្យមានការថប់បារម្ភដែរ ឬទេ?
ការស្រាវជ្រាវរបស់ NIH នៅឆ្នាំ២០១៩ បានរកឃើញថា ៥០ភាគរយ នៃអ្នកដែលទទួលការព្យាបាលវិបត្តិញៀនស្រា មានលក្ខណវិនិច្ឆ័យនៃជំងឺថប់បារម្ភយ៉ាងហោចណាស់មួយ។ ទន្ទឹមនឹងនេះ ការសិក្សារបស់ Science Direct នៅឆ្នាំ២០២២ បានបង្ហាញពីទំនាក់ទំនងរវាងវិបត្តិញៀនស្រា និងជំងឺថប់បារម្ភ។ លទ្ធផលសិក្សារកឃើញថា អ្នកដែលមានជំងឺថប់បារម្ភធ្ងន់ធ្ងរ អាចប្រឈមនឹងហានិភ័យវិបត្តិញៀនស្រា (AUD)។
យោងតាមសិក្សានៅឆ្នាំ២០១៩ ដោយ NIH បានបង្ហាញថា មានជំងឺថប់បារម្ភ បីប្រភេទ ដែលមានទំនាក់ទំនងទៅនឹងវិបត្តិញៀនស្រា ដែលជំងឺទាំងនោះមានដូចជា ជំងឺថប់បារម្ភទូទៅ ការថប់បារម្ភសង្គម និងជំងឺភ័យស្លន់ស្លោ (Panic disorder)។
វិទ្យាស្ថានជាតិស្ដីពីការបំពានគ្រឿងស្រវឹង និងការសេពគ្រឿងស្រវឹង (NIAAA) របស់សហរដ្ឋអាមេរិក បានណែនាំថា វិបត្តិញៀនស្រា និងបញ្ហាថប់បារម្ភ ក៏អាចបណ្ដាលមកពីកត្តាហ្សែន និងបរិស្ថានផងដែរ។ លើសពីនេះ ការសិក្សាបង្ហាញថា អ្នកដែលទទួលទានស្រាក្នុងវ័យកុមារ ងាយនឹងប្រឈមការកើតជំងឺថប់បារម្ភ នៅពេលពេញវ័យ។
តើស្រាអាចធ្វើឱ្យការថប់បារម្ភកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរទេ?
ការស្រាវជ្រាវក្នុងឆ្នាំ ២០១៧ ដោយ WILEY បានរកឃើញថា កម្រិតនៃការថប់បារម្ភ ក្នុងចំណោមអ្នកទទួលទានស្រា គឺខ្ពស់ជាងអ្នកមិនទទួលទាន ជាពិសេសនៅពេលដែលពួកគេស្ថិតក្នុងស្ថានភាពតានតឹង។
យោងតាម NIAAA ការថប់បារម្ភ និងជំងឺទាក់ទងនឹងសតិផ្សេងទៀត ជាទូទៅកើតឡើងក្នុងចំណោមអ្នកទទួលទានស្រា។ ការទទួលទានស្រា និងស្ថានភាពផ្លូវចិត្ត មានទំនាក់ទំនង និងមានឥទ្ធិពលលើគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយវាអាចទៅរួច ដែលគ្រឿងស្រវឹង អាចធ្វើឱ្យការថប់បារម្ភកាន់តែមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរ។
អ្នកមានវិបត្តិញៀនស្រា ហើយព្យាយាមផ្ដាច់ភ្លាមៗ អាចនឹងលេចចេញនូវរោគសញ្ញានៃការថប់បារម្ភ មួយចំនួនដូចជា ចង្វាក់បេះដូងលោតញាប់ ចង្អោរ និងញ័រខ្លួន។
នៅឆ្នាំ២០១៧ ការសិក្សារបស់ NIH លើមនុស្សដែលព្យាយាមផ្ដាច់ស្រា ចំនួន ៦៣ករណី បានរកឃើញថា ការកាត់បន្ថយការទទួលទានជាតិអាល់កុល អាចកាត់បន្ថយអារម្មណ៍បាក់ទឹកចិត្ត និងការថប់បារម្ភ។ ក្រៅពីពង្រឹងស្ថានភាពផ្លូវចិត្ត ការកាត់បន្ថយការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង អាចធ្វើឱ្យមនុស្ស មានទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង សុខភាពផ្លូវកាយប្រសើរឡើង និងមានទំនាក់ទំនងក្នុងសង្គមល្អជាងមុន។
តើស្រាអាចជួយកាត់បន្ថយការថប់បារម្ភបានទេ?
នៅដំណាក់កាលដំបូង ការទទួលទានស្រា អាចជួយអ្នកឱ្យមានអារម្មណ៍សម្រាក ហើយធ្វើឱ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ថា ស្ថានការណ៍សង្គម និងបញ្ហាក្នុងជីវិត មិនមានអ្វីធំដុំគួរឱ្យបារម្ភឡើយ។ ជាពិសេស អ្នកនឹងមានអារម្មណ៍ថា ការថប់បារម្ភបានធូរស្បើយ អ្នកលែងសូវមានអារម្មណ៍រំភើប មានអារម្មណ៍ល្អលើសពីការរំពឹងទុក និងងាយស្រួលបង្កើតទំនាក់ទំនងក្នុងសង្គម។ យ៉ាងណាក៏ដោយ អារម្មណ៍វិជ្ជមានទាំងនេះ អាចផ្លាស់ប្ដូរនៅពេលដែលអ្នកទទួលទានជាតិអាល់កុលកាន់តែច្រើន ហើយការកើនឡើងនៃកម្រិតជាតិអាល់កុល អាចនាំឱ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ថា ឆេវឆាវ ងាយនិយាយពាក្យសម្ដីអសុរស ងាយផ្លាស់ប្ដូរអារម្មណ៍ ងាយធ្វើសកម្មភាពដែលនាំឱ្យមានគ្រោះថ្នាក់ ស្រវាំងភ្នែក និងស្មារតីចុះខ្សោយ។
ដោយឡែកចំពោះហានិភ័យរយៈពេលវែង អ្នកទទួលទានសុរា អាចប្រឈមនឹងការខូចថ្លើម និងលំពែង មានជំងឺមហារីក ខូចខួរក្បាល មានជំងឺបេះដូង ជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល ជំងឺលើសឈាម វិបត្តិគ្មានកូន ការឆ្លងមេរោគផ្លូវដង្ហើម និងជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត។
ជម្រើសនៃការព្យាបាលការថប់បារម្ភ និងការប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹង
យោងតាម NHS បានបង្ហាញថា មានជម្រើស ២ ដើម្បីព្យាបាលការថប់បារម្ភ ក្នុងនោះមានដូចជា ជម្រើសទី១ គឺការផ្លាស់ប្តូររបៀបរស់នៅ ដែលក្នុងនោះមានដូចជា គេងឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ធ្វើលំហាត់ប្រាណទៀងទាត់ កាត់បន្ថយការទទួលទានជាតិកាហ្វេអ៉ីន ធ្វើសមាធិ ហាត់យូហ្គា ម៉ាស្សា ចូលរួមក្នុងសកម្មភាពសង្គម និងបរិភោគអាហារមានតុល្យភាព។
ចំពោះជម្រើសទី២ មនុស្សមួយចំនួន អាចជួបពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យ ដើម្បីទទួលបានវេជ្ជបញ្ជាសម្រាប់ប្រើប្រាស់ថ្នាំ។ ម្យ៉ាងទៀត អ្នកជំងឺក៏អាចយល់ដឹង និងទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើន ពីការប្រឹក្សាយោបល់ផ្លូវចិត្តផងដែរ។
ដោយឡែក ការព្យាបាលវិបត្តិញៀនគ្រឿងស្រវឹង អ្នកជំងឺត្រូវជួបជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញ ដើម្បីទទួលបានវេជ្ជបញ្ជា សម្រាប់ប្រើប្រាស់ថ្នាំ។ លើសពីនេះ វេជ្ជបណ្ឌិតក៏អាចណែនាំជម្រើសបន្ថែម ដូចជា ការទទួលយកសេវាប្រឹក្សាយោបល់ជាដើម។
សញ្ញាបញ្ជាក់ថា អ្នកគួរទៅជួបអ្នកជំនាញ
សមាគមថប់បារម្ភ និងការបាក់ទឹកចិត្តរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក បានឱ្យអ្នកជួបពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិត ប្រសិនបើជួបប្រទះនឹងរោគសញ្ញា នៃជំងឺថប់បារម្ភទូទៅ ដូចជា មានអារម្មណ៍ភ័យ ឬឆាប់ខឹង អារម្មណ៍ខ្លាចគ្រោះថ្នាក់ ឬស្លន់ស្លោ អត្រាចង្វាក់បេះដូងកើនឡើង ឧស្សាហ៍បែកញើស អស់កម្លាំង ពិបាកផ្ដោតអារម្មណ៍ និងពិបាកគេង។
ចំពោះរោគសញ្ញានៃវិបត្តិញៀនស្រា អ្នកជំងឺគួរទៅជួបអ្នកជំនាញនៅពេល អ្នកមានចំណង់ត្រូវការទទួលទានស្រាខ្លាំង, បាត់បង់ស្មារតី, នៅពេលបានទទួលទានស្រា គឺចង់ទទួលទានបន្ថែមមិនឈប់ គ្រឿងស្រវឹងរំខានដល់ការងារ និងជីវិតរស់នៅ ធ្លាក់ខ្លួនទៅក្នុងស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់ ដោយសារគ្រឿងស្រវឹង និងមានអារម្មណ៍ថា ញ័រខ្លួន នៅពេលព្យាយាមផ្ដាច់ស្រា៕