អង្គការសុខភាពពិភពលោក (WHO) បានឱ្យដឹងថា ការឡើងកម្ដៅក្នុងខ្លួនមនុស្សអាចបណ្ដាលមកពីកត្តារួមផ្សំសំខាន់ៗ ២ គឺ កម្ដៅនៃបរិយាកាសខាងក្រៅ និងកម្ដៅក្នុងរាងកាយ ដែលកើតចេញពីដំណើរការមេតាប៉ូលីស។ អាកាសធាតុក្ដៅ ដែលកើនឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័ស ធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់សមត្ថភាពរាងកាយគ្រប់គ្រងសីតុណ្ហភាព និងជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានជាច្រើនដល់សរីរាង្គរាងកាយ។
សរីរាង្គសំខាន់ៗ ដែលងាយប្រឈមនឹងវិបត្តិ អំឡុងពេលមានការកើនឡើងកម្ដៅ មានដូចជា ស្បែក ខួរក្បាល ក្រពេញញើស សួត បេះដូង និងរាងកាយឆាប់នឿយហត់ អស់កម្លាំង។
១. ស្បែក ៖ ការរលាកកម្ដៅថ្ងៃ (Sunburn) គឺបណ្ដាលមកពីការប៉ះពាល់ខ្លាំងពេកទៅនឹងកាំរស្មីអ៊ុលត្រាវីយូឡេ (UV) របស់ព្រះអាទិត្យ។ កាលណារាងកាយរបស់បុគ្គលម្នាក់ ទទួលរងការរលាកពីកម្ដៅថ្ងៃកាន់តែច្រើន បុគ្គលម្នាក់នោះក៏ទំនងជាងាយនឹងមានជំងឺមហារីកស្បែកដែរ។ ព្រោះកម្រិតកាំរស្មីអ៊ុលត្រាវីយូឡេ (UV) ច្រើនខ្លាំងពេក អាចបំផ្លាញ DNA កោសិកាស្បែក ដែលនាំការបំផ្លាញនេះ អាចឈានទៅដល់ការកើតជំងឺមហារីកស្បែក។
២. ខួរក្បាល ៖ ការសិក្សាជាច្រើនបានបង្ហាញថា កម្ដៅក្ដៅខ្លាំង អាចប៉ះពាល់ដល់ដំណើរការផ្លូវចិត្ត។ អាកាសធាតុក្ដៅ គឺមានទំនាក់ទំនងទៅនឹងការថយចុះមុខងារយល់ដឹងរបស់ខួរក្បាល ចុះខ្សោយសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យ និងមានហានិភ័យនៃគ្រោះថ្នាក់ការងារខ្ពស់។ នៅក្រោមសីតុណ្ហភាពខ្ពស់ខ្លាំង របាំងឈាមខួរក្បាល (Blood-brain barriers) ចាប់ផ្ដើមបំបែក។ ប្រូតេអ៊ីន និងអ៊ីយ៉ុង កកកុញក្នុងខួរក្បាល បណ្ដាលឱ្យមានបញ្ហារលាក។
៣. ការបញ្ចេញញើស ៖ អ៊ីប៉ូតាឡាមូស គឺជាឧបករណ៍វាស់កម្ដៅនៃរាងកាយមនុស្ស។ វាដឹងពីការប្រែប្រួលសីតុណ្ហភាពខាងក្នុង និងខាងក្រៅរាងកាយ ហើយរក្សាកម្ដៅរាងកាយក្នុងរង្វង់ ៣៧ អង្សាសេ។ នៅពេលដែលខួរក្បាលដឹងថា រាងកាយកំពុងឡើងកម្ដៅ អ៊ីប៉ូតាឡាមូស ផ្ញើសារទៅកាន់សរសៃឈាមនៅជិតស្បែក ដើម្បីឱ្យសរសៃទាំងនោះរីកធំ ដើម្បីបញ្ចេញញើសមកទប់ទល់នឹងកម្ដៅ។
ការបញ្ចេញញើសនៅលើផ្ទៃស្បែកនឹងបន្តរហូតទាល់តែរាងកាយអាចទប់ទល់នឹងកម្ដៅនៃបរិយាកាសខាងក្រៅ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ជាតិទឹកដែលបានបញ្ចេញទាំងនោះ ចាំបាច់ត្រូវបំពេញមកវិញ បើមិនដូច្នេះទេ រាងកាយអាចប្រឈមនឹងបញ្ហាខ្សោះជាតិទឹក។
៤. សួត ៖ អាកាសធាតុក្ដៅ អាចប៉ះពាល់ដល់គុណភាពខ្យល់ ដែលធ្វើឱ្យពិបាកដកដង្ហើម។ សីតុណ្ហភាពខ្ពស់ ជាធម្មតា ត្រូវបានអមជាមួយនឹងខ្យល់អាកាស ដែលអនុញ្ញាតឱ្យសារធាតុពុលនៅទ្រឹងក្នុងបរិយាកាស។ ខ្យល់ពុលកម្រិត ground-level ozone គឺជាហ្គាសគ្រោះថ្នាក់ ដូចជាផ្សែងចេញពីរថយន្ត រោងចក្រថាមពល និងរោងចក្រឧស្សាហកម្ម ដែលជាប្រភពជំរុញប្រតិកម្មគីមីជាមួយនឹងពន្លឺព្រះអាទិត្យ។ ខ្យល់ពុលកម្រិត ground-level ozone អាចធ្វើឱ្យមុខងារសួតចុះខ្សោយ និងអាចបង្ករឱ្យមានជំងឺហឺត ព្រមទាំងអាចប្រឈមមុខការស្លាប់។
៥. ឆាប់នឿយហត់ អស់កម្លាំង ៖ ពាក្យ Hyperthermia គឺជាពាក្យសម្រាប់សម្គាល់រាងកាយ ដែលឈានដល់សីតុណ្ហភាពខ្ពស់មិនធម្មតា។ វាកើតឡើងនៅពេលដែលយន្តការគ្រប់គ្រងកម្ដៅដោយស្វ័យប្រវត្តិមិនដំណើរការ។ ប្រសិនបើសីតុណ្ហភាពរាងកាយឡើងដល់ប្រហែល ៣៨ អង្សាសេ ខួរក្បាលនឹងបញ្ជាឱ្យសកម្មភាពសាច់ដុំកាត់បន្ថយ ហើយភាពអស់កម្លាំងនឹងកើនឡើង។ ចំណុចនេះ ត្រូវបានគេហៅថា ការហត់នឿយដោយសារកម្ដៅ។ រោគសញ្ញានៃការហត់នឿយដោយសារកម្ដៅរួមមាន វិលមុខ ស្រវាំងភ្នែក ស្រេកទឹកខ្លាំង ចង្អោរ ញ័រ និងស្ពឹក។
៦. បេះដូង ៖ នៅពេលដែលរាងកាយឡើងកម្ដៅ នឹងធ្វើឱ្យសរសៃឈាមរីកធំ ហើយវាធ្វើឱ្យសម្ពាធឈាមធ្លាក់ចុះ ធ្វើឱ្យមនុស្សម្នាក់មានអារម្មណ៍វិលមុខ និងឈឺ។ ប្រសិនបើសម្ពាធឈាមធ្លាក់ចុះខ្លាំងពេក ហានិភ័យនៃការគាំងបេះដូងក៏កើនឡើងដែរ៕