ដំណោះស្រាយបញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្តនៅកន្លែងការងារតម្រូវឱ្យមានការចូលរួមទាំស្ថាប័ន និងបុគ្គលម្នាក់ៗ ទោះបីជាអង្គភាពបានចូលរួមលើកកម្ពស់តុល្យការងារ និងផាសុកភាពហើយក៏ដោយ ប៉ុន្តែវានៅតែមិនទាន់មានប្រសិទ្ធភាពទាំងស្រុងនោះទេ។ កត្តាបុគ្គលខ្លួនឯង ក៏មានចំណែកសំខាន់ ក្នុងការទទួលខុសត្រូវចំពោះសុខុមាលភាពផ្ទាល់ខ្លួនដែរ រួមទាំងព្យាយាមផ្លាស់ប្តូរចំណុចអវិជ្ជមានចំពោះទម្លាប់មិនល្អចោល ដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍ការងារប្រចាំថ្ងៃ។
យោងតាមគេហទំព័រ Entrepreneur បានបង្ហាញថា ទម្លាប់មិនល្អ មួយចំនួនអាចរួមចំណែកធ្វើឱ្យអាការៈអស់កម្លាំងមិនធម្មតានៅកន្លែងធ្វើការកើតមាន ។
១. ខ្វះការថែទាំខ្លួនឯង ៖ ការថែទាំខ្លួនឯងមិនបានល្អ មិនថាសុខភាពផ្លូវចិត្ត និងសុខភាពផ្លូវកាយនោះទេ វាបានបង្កើតជាទម្លាប់មិនល្អ និងជំរុញឱ្យកើតមានអាការៈហេវហត់អស់កម្លាំងខុសប្រក្រតី។ នៅពេលដែលបុគ្គលិកធ្វេសប្រហែសចំពោះការថែទាំខ្លួនឯង ប្រៀបដូចជាមិនផ្តល់តម្លៃទៅកាន់ជីវិតផ្ទាល់ខ្លួន និងច្រានចោលភាពសំខាន់នៃសុខភាព បង្កនៅភាពតានតឹងរ៉ាំរ៉ៃ ធុញថប់ ហើយក៏ជាកត្តានាំឱ្យប៉ះពាល់ទៅដល់ផលិតភាពការងារដែរ។ ការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះខ្លួនឯងជាចម្បង ប្រៀបដូចជាការផ្តល់ថាមពលក្នុងការចាប់ផ្តើមថ្ងៃថ្មី។
២. ដក់ជាប់ផ្នត់គំនិតអវិជ្ជមាន ៖ កាលដែលបណ្តោយឱ្យខ្លួនឯងគិតនូវរឿងអវិជ្ជមានជាប្រចាំ ក៏ដូចជាការសង្ស័យចំពោះសមត្ថភាពខ្លួនឯងជារឿយៗ គឺជាហេតុជំរុញឱ្យមានភាពស្មុគស្មាញ និងកើតទម្លាប់មិនល្អ រួមទាំងបង្កឱ្យមានភាពតានតឹង និងអាការៈ នៃការថប់បារម្ភ។ ដូច្នេះ ជំនួសឱ្យការគិតអវិជ្ជមាន អ្វីដែលមនុស្សត្រូវប្រត្តិបត្តិ គឺហ្វឹកហ្វឺនលត់ដំចិត្តឱ្យត្រជាក់ និងនិយាយប្រយោគល្អៗទៅកាន់ខ្លួនឯងឱ្យបានញឹកញាប់។
៣. ការរំពឹងភាពល្អឥតខ្ចោះពេក ៖ ភាពល្អឥតខ្ចោះ អាចនាំទាំងចំណុចល្អ និងចំណុចមិនល្អ ។ ហើយបើនិយាយអំពីចំណុចវិជ្ជមានវិញ វាជួយឱ្យមនុស្សចេះកំណត់ស្តង់ដាសម្រាប់ខ្លួនឯង និងរក្សាគុណភាពការងារ។ ប៉ុន្តែការប្រើប្រាស់ផ្នត់គំនិតរំពឹងភាពល្អឥតខ្ចោះគ្រប់ពេលពេក វាក៏នាំមកនូវផលមិនល្អដែរ។ តួយ៉ាងមានដូចជា ជំរុញឱ្យមនុស្ស មើលឃើញតែចំណុចមិនប្រពៃចំពោះខ្លួនឯង រារែក ខ្លាចបរាជ័យ និងកើតទៅជាអាការៈអស់កម្លាំងមិនធម្មតា ដែលធ្វើឱ្យបុគ្គលិក ពិបាកក្នុងការបញ្ចប់កិច្វការអ្វីមួយ។ ដូច្នេះ អ្វីដែលគួរតែធ្វើ គឺដឹងអំពីកាលៈទេសៈថា តើពេលណាគួរគិតអំពីភាពល្អឥតខ្ចោះ ហើយពេលណាគួរទម្លាក់វាចុះ ហើយដើម្បីទម្លាក់ចុះបាន ត្រូវទទួលស្គាល់ថា ភាពខ្វះខាតអាចនឹងកើតមានឡើងគ្រប់ពេល ដូច្នេះប្រឹងឱ្យអស់លទ្ធភាព អាចនឹងប្រសើរជាងការរំពឹងភាពល្អឥតខ្ចោះពេក៕