ការពន្យារពេល គឺជាទម្លាប់មួយដែលមនុស្សទុកកិច្ចការ ឬភារកិច្ចរបស់ខ្លួនរហូតជិតដល់ថ្ងៃកំណត់ទើបប្រញាប់ធ្វើ ។ ទោះជាមើលទៅហាក់ដូចជាគ្មានគ្រោះថ្នាក់ ប៉ុន្តែទម្លាប់នេះនឹងជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានចំពោះផលិតភាពការងារ និងភាពជោគជ័យទាំងបរិបទផ្ទាល់ខ្លួន និងវិជ្ជាជីវៈ។ ដូច្នេះ តើការពន្យារពេលមានផលប៉ះពាល់អ្វីខ្លះ ដល់ផលិតភាពការងារ?
ខាងក្រោមនេះគឺជាហេតុផលចំនួន ៥ ដែលបង្ហាញថា ការពន្យារពេលជារនាំងនៃផលិតភាពការងារ៖
១. បង្ករភាពតានតឹង ៖ ការពន្យាពេល នឹងធ្វើឱ្យអ្នកទទួលអារម្មណ៍តានតឹងខ្លាំង ហើយចំណុចនេះគឺជាឥទ្ធិពលអវិជ្ជមាន ដែលបណ្ដាលឱ្យមានផលប៉ះពាល់ដល់ផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្ត ។ ជាក់ស្ដែង នៅពេលទុកការងាររហូតដល់វិនាទីចុងក្រោយ មនុស្សនឹងប្រញាប់ញាល់បំពេញភារកិច្ចនោះឱ្យចប់លឿនបំផុតតាម ដែលអាចធ្វើទៅបាន។ ហេតុនេះពួកគេអាចទទួលអារម្មណ៍ស្មុគស្មាញ និងមិនអាចផ្ដោតអារម្មណ៍បានល្អលើការងារ ដែលបណ្ដាលឱ្យគុណភាពការងារចុះខ្សោយ និងជួនកាលមិនអាចធ្វើទាន់ពេលកំណត់ទៀតផង ដោយចំណុចនេះនឹងធ្វើឱ្យពួកគេមានអារម្មណ៍ខកចិត្ត និងគិតថា ខ្លួនឯងអសមត្ថភាព។ លើសពីនេះ មនុស្សដែលមានបទពិសោធន៍ធ្វើកិច្ចការនៅវិនាទីចុងក្រោយ ភាគច្រើនគេងមិនគ្រប់គ្រាន់ ដែលជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានទៅលើសុខភាពរបស់ពួកគេ។ ទម្លាប់នេះប៉ះពាល់ទាំងសុខភាពផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្ត ដែលបង្ករអាការៈដូចជា អារម្មណ៍អន្ទះអន្ទែង សម្ពាធផ្លូវចិត្ត ឈឺក្បាល និងហើមពោះជាដើម ដែលជាដើមចមធ្វើឱ្យផលិតភាពការងារធ្លាក់ចុះ។
២. បាត់បង់ឱកាសអភិវឌ្ឍអាជីព ៖ នៅពេលមនុស្សម្នាក់ពន្យារពេល ធ្វើការ ឬសម្រេចចិត្តលើរឿងសំខាន់ ហើយយកពេលមកធ្វើកិច្ចការ ដែលមិនមែនជាអាទិភាពជំនួស។ វាបានសបញ្ជាក់ឱ្យឃើញថា គេមិនចេះយកឱកាស ដែលមានសក្តានុពលសម្រាប់សម្រាប់ជីវិត ហើយបោះបង់ឱកាស ដែលនាំមកនូវភាពរីកចម្រើនសម្រាប់ជីវិតខ្លួនឯង។
ឧទាហរណ៍៖ នៅពេលដែលអ្នកទទួលបានគម្រោងសំខាន់អ្វីមួយពីថ្នាក់លើ ប៉ុន្តែអ្នកបែរជាមិនផ្ដល់ពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ខ្លួនឯង ដើម្បីធ្វើគម្រោងនោះឱ្យបានល្អទៅវិញ។ សកម្មភាពនេះមានន័យថា អ្នកកំពុងតែបោះបង់ឱកាស ដើម្បីទទួលគម្រោងធំៗក្រោយទៀត ឬឱកាសឡើងឋានៈបាត់ទៅហើយ ព្រោះថ្នាក់លើអាចផ្ដល់គម្រោងសំខាន់នេះ ដើម្បីវាយតម្លៃការយកចិត្តទុក គុណភាពការងាររបស់អ្នកក៏ថាបាន។
៣. គ្មានគោលការណ៍ជីវិត (Self-discipline) ៖ ទម្លាប់នៃការទុកការងារចោលរហូតដល់វិនាទីចុងក្រោយ បានបង្ហាញថា បុគ្គលម្នាក់នោះមិនមានគោលការជីវិតសម្រាប់ខ្លួនឯងឡើយ ព្រោះគេមិនចេះគ្រប់គ្រងពេលវេលាឱ្យបានត្រឹមត្រូវ និងបំពេញការងារប្រកបដោយគុណភាព។ នៅពេលគេដឹងខ្លួនថា មិនបានធ្វើការប្រកបដោយទំនួលខុសត្រូវ និងស្របតាមការប្ដេជ្ញាចិត្តខ្លួនឯង នឹងធ្វើឱ្យគេបាត់បង់កម្លាំងជំរុញទឹកចិត្ត និងគ្មានកម្លាំងដើម្បីធ្វើកិច្ចការងារផ្សេងៗឱ្យបានរួចរាល់។
ការពន្យារពេល ធ្វើឱ្យគេមានភាពលំបាករក្សាទម្លាប់បង្កើនផលិតភាពការងារ ហើយលើសពីនេះ អ្នកដែលចូលចិត្តពន្យារពេល តែងតែមានភាពធ្វេសប្រហែសចំពោះទម្លាប់ប្រចាំថ្ងែ ដូចជាការហាត់ប្រាណ ការញ៉ាំអាហារសុខភាព និងចូលគេងយប់ជ្រៅជាដើម។ ទម្លាប់ទាំងនេះធ្វើឱ្យបាត់បង់ថាមពល និងសមត្ថភាពផ្ដោតលើការងារផងដែរ។
៤. ថយចុះការឱ្យតម្លៃខ្លួនឯង និងភាពជឿជាក់ ៖ មនុស្សដែលមានទម្លាប់ពន្យារពេល តែងមានអារម្មណ៍មិនគប្បីចំពោះខ្លួនឯង ដែលបំពេញកិច្ចការមិនទាន់ពេលវេលា និងគិតថា ពួកគេមិនអាចសម្រេចគោលដៅជីវិតខ្លួនឯងបានឡើយ ។ ចំណុចនេះអាចធ្វើឱ្យមានអារម្មណ៍ខ្វះទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង ក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាស្របតាមការរំពឹងទុក ទាំងនៅកន្លែងធ្វើការ និងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួន។ ម្យ៉ាងវិញទៀត នៅពេលបុគ្គលម្នាក់ដែលមិនមានភាពជឿជាក់ និងថយចុះការឱ្យតម្លៃខ្លួនឯង គឺមិនបើកចិត្តរៀនសូត្រចំណេះដឹងថ្មីៗទោះទេ ព្រមទាំងមិនទទួលយកពាក្យរិះគន់ ដើម្បីស្ថាបនាផងដែរ។
៥. សហការការងារជាមួយអ្នកដទៃគ្មានប្រសិទ្ធភាព ៖ ខណៈពេលធ្វើការងារជាក្រុម ការពន្យារពេលរបស់មនុស្សម្នាក់ អាចធ្វើឱ្យកិច្ចការក្រុមទាំងមូលមិនអាចបញ្ចប់ទាន់ពេលវេលា ឬក៏ត្រូវពន្យារពេលដើម្បីបញ្ចប់គម្រោង ដែលជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់ក្រុមទាំងមូល។ ហេតុផលនេះ អាចបង្ករឱ្យមានការអាក់អន់ស្រពោនចិត្តរវាងសមាជិកក្រុមទាំងមូល ដែលធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ទំនាក់ទំនង និងសកម្មភាពធ្វើការជាក្រុមគ្មានប្រសិទ្ធភាព។
សរុបមក ទម្លាប់ពន្យារពេលពុំមែនជាទម្លាប់ដែលយុវជន និងមនុស្សគ្រប់គ្នាត្រូវមាននោះទេ ព្រោះវានាំឱ្យផលិតភាពការងារចុះខ្សោយ ដែលបណ្ដាលឱ្យមានភាពតានតឹង ប៉ះពាល់សុខភាពផ្លូវចិត្ត និងផ្លូវកាយ បាត់បង់ឱកាសអភិវឌ្ឍខ្លួនឯង គ្មានគោលការជីវិត ថយចុះការឱ្យតម្លៃខ្លួនឯង ព្រមទាំងប៉ះពាល់ដល់ទំនាក់ទំនងជាមួយមនុស្សជុំវិញខ្លួនទៀតផង៕