គោលគំនិតសុខុមាលភាពជីវិត ឬបញ្ញត្តិ ដែលភាសាអង់គ្លេសហៅថា Well-Being Concepts បានក្លាយជាមធ្យោបាយរក្សាសុភមង្គលផ្លូវចិត្តរបស់មនុស្ស និងសុភមង្គលនៅក្នុងគ្រួសារ ដែលប្រជាជននៅប្រទេសអភិវឌ្ឍជាច្រើនកំពុងអនុវត្ត ។ ការរក្សាគោលគំនិតសុខុមាលភាពជីវិតជាប្រចាំនៅក្នុងដំណើរជីវិត តែងរំលឹកឱ្យមនុស្សចេះបង្កើតទំនាក់ទំនងជាមួយគ្នាកាន់តែប្រសើរទាំងនៅក្នុងគ្រួសារ និងការរស់នៅក្នុងសង្គម ។ នេះបើតាមការសិក្សាបែបវិទ្យាសាស្ត្ររបស់មជ្ឈមណ្ឌលគ្រប់គ្រងនិងបង្កាជំងឺ CDC ដែលមានមូលដ្ឋាននៅសហរដ្ឋអាមេរិក ។

ការសិក្សាពីរបៀបធ្វើការងារ, ចិត្តវិទ្យាគ្លីនិក, និងសុខភាពសាធារណៈ បានរកឃើញថា គុណតម្លៃសុខុមាលភាពជីវិត (Well-being) របស់មនុស្សគ្រប់រូបមានប្រាំពីរចំណុច រួមមាន សុខភាពផ្លូវចិត្ត (Mental), ទំនាក់ទំនង (Relationships), បរិស្ថាន (Environmental), វប្បធម៌ (Cultural), ហិរញ្ញវត្ថុ (Financial), សុខភាពរាងកាយ (Physical), និងការងារល្អប្រសើរ (Occupational) ។ កាលបើមនុស្សមានសុខុមាលភាពជីវិតទាំងប្រាំពីរចំណុចនេះ នោះនឹងបង្កើនគុណភាពរស់នៅឱ្យកាន់តែប្រសើរ ។ ពោលគឺលក្ខខណ្ឌនៃការរស់នៅល្អនេះ គឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃសុខុមាលភាពជីវិត ។

ជាក់ស្តែងនៅក្នុងសត្សវត្សទី២១ គុណតម្លៃសុខុមាលភាពជីវិត (Well-being) កាន់តែមានតម្លៃ និងចាំបាច់បំផុតសម្រាប់ការរស់នៅ ដោយសារបញ្ហាសុខុមាលភាពជីវិតនេះ បានរួមបញ្ចូលគ្នារវាងសុខភាពផ្លូវចិត្ត (ចិត្ត) និងសុខភាពរាងកាយ (រាងកាយ) ព្រមទាំងគិតដល់បរិស្ថានរស់នៅប្រកបដោយគុណភាព ។ នៅពេលដែលមនុស្សមានគុណតម្លៃសុខុមាលភាពជីវិតពេញលេញ ឬពេញចិត្តនឹងលទ្ធភាពគ្រប់គ្រាន់តាមស្ថានភាពដែលខ្លួនមាន នោះការកសាងសុភមង្គលផ្ទាល់ខ្លួននឹងកើតមានឡើង ។

តើវាលំបាកទេក្នុងការបង្កើតគុណតម្លៃសុខុមាលភាពជីវិត (Well-being) ? ការសិក្សាបានបង្ហាញថា មនុស្សម្នាក់ៗ អាចបង្កើតគុណតម្លៃសុខុមាលភាពជីវិតបានពិតប្រាកដសម្រាប់ខ្លួនឯង គ្រួសារ និងសហគមន៍ តាមរយៈសីលធម៌រស់នៅ (ប្រកាន់អហឹង្សា), ការគិតគូរពីសុខភាពផ្ទាល់ខ្លួនជាអាទិភាព, ការបំពេញការងារបានល្អប្រសើរ និងមានតុល្យភាព, និងការរៀបចំបរិស្ថានរស់នៅឱ្យមានសណ្តាប់ធ្នាប់ជាដើម ។

គួរបញ្ជាក់ថា ប្រជាជននៅក្នុងប្រទេសអភិវឌ្ឍបានផ្តល់តម្លៃខ្ពស់ដល់ជីវិតការរស់នៅប្រកបដោយសុខុមាលភាព ខណៈប្រជាជននៅប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ទើបចាប់ផ្តើម និងកំពុងសិក្សាពីគុណតម្លៃសុខុមាលភាពជីវិត ៕