ក្នុងសម័យសង្គមឌីជីថល ទូរស័ព្ទដៃឆ្លាតវៃ បានកំពុងតែក្លាយទៅជាផ្នែកមួយនៃជីវិតរបស់មនុស្សទៅហើយ, ដោយសារតែវាបានផ្តល់នូវភាពងាយស្រួល មិនថាក្នុងការធ្វើទំនាក់ទំនង ការសិក្សាស្រាវជ្រាវ ព្រមទាំងការកម្សាន្តនោះទេ រហូតដល់គ្រួសារខ្លះអនុញ្ញាតឱ្យកូនៗប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទដៃឆ្លាតវៃ ដោយមិនបានគិតពីឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានរបស់វាឡើយ។ តាមការសិក្សាគេបានរកឃើញថា កុមារដែលចំណាយពេលមើលអេក្រង់ច្រើនពេក គឺនឹងបណ្តាលឱ្យប៉ះពាល់ដល់ការផ្ចង់អារម្មណ៍របស់ពួកគេ និងមានការយកចិត្តទុកដាក់ខ្លី ហើយមិនសូវយល់ពីអារម្មណ៍អ្នកដទៃឡើយ។ ដូច្នេះ តើឪពុកម្តាយ ឬអ្នកអាណាព្យាបាល ត្រូវធ្វើដូចម្តេចដើម្បីកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទរបស់កូនៗ?
នៅក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងបង្ហាញពីរបៀបក្នុងការហាមឃាត់ និងកាត់បន្ថយការលេងទូរស័ព្ទរបស់កូនៗ ៖
១. កំណត់រយៈពេលមើលទូរស័ព្ទ ៖ កំណត់ពេលវេលាជាក់លាក់សម្រាប់កូនលេងទូរស័ព្ទ ដោយកូនអាចលេងទូរស័ព្ទមួយរយៈពេលកំណត់ (ដូចជាមួយម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ) ហើយបន្ទាប់មកត្រូវបញ្ឈប់។ ផ្អែកតាមការណែនាំ ក្មេងដែលអាយុក្រោម១៨ខែ មិនគួរឱ្យប៉ះពាល់ជាមួយទូរស័ព្ទទេ។ អាយុ២ ដល់៥ឆ្នាំ មិនគួរឱ្យលេងទូរស័ព្ទលើស១ម៉ោង។ រីឯក្មេងអាយុលើស ៦ឆ្នាំឡើង ប៉ាម៉ាក់គួរកំណត់រយៈពេលដែលស័ក្តិសមសម្រាប់កូន។
២. លើកទឹកចិត្តកូនលេង ឬធ្វើសកម្មភាពផ្សេងៗ ៖ ឱ្យកូនធ្វើសកម្មភាព ឬលេងអ្វីមួយក្រៅពីទូរស័ព្ទដូចជាលេងនៅក្រៅផ្ទះ ជិះកង់ រុញឡាន អានសៀវភៅ លេងកីឡា ឬសកម្មភាពដែលកូនចូលចិត្ត ដើម្បីកុំឱ្យកូនអផ្សុកហើយនឹកទូរស័ព្ទ។ ប្រសិនជាអ្នកអាចចូលរួមធ្វើសកម្មភាពនោះជាមួយកូនបានទៀត គឺរឹតតែធ្វើឱ្យកូនរីករាយ ហើយសកម្មភាពនោះនឹងកាន់តែសប្បាយ និងទាក់ទាញ។
៣. កំណត់ពេលវេលា ឬសកម្មភាពដែលមិនមានទូរស័ព្ទ ៖ ព្យាយាមកុំទុកទូរស័ព្ទក្នុងបន្ទប់កូនគេង ដើម្បីកុំឱ្យពួកគេមើលទូរស័ព្ទមុនគេង។ ពេលញ៉ាំបាយ ឬធ្វើកិច្ចការផ្ទះ ឬនៅទីសាធារណៈ ព្យាយាមឱ្យកូនផ្តោតធ្វើសកម្មភាពនីមួយៗដោយមិនមានទូរស័ព្ទ។ ទោះបីជាកូនរករឿងខ្លាំងប៉ុណ្ណាក៏ដោយ អ្នកមិនគួរឱ្យទូរស័ព្ទកូនទេ ពីព្រោះអាចធ្វើឱ្យកូនលែងខ្វល់ពីវិន័យដែលបានកំណត់។
៤. បង្កើតថ្ងៃដែលគ្មានទូរស័ព្ទ ៖ ប៉ាម៉ាក់អាចបង្កើតសកម្មភាពអ្វីមួយដែលធ្វើរួមគ្នា ជាពិសេសថ្ងៃចុងសប្តាហ៍ដូចជាការចម្អិនម្ហូប ការលេងទឹក ឬសកម្មភាពអ្វីមួយដែលគ្រួសារទាំងមូលអាចចូលរួមធ្វើជាមួយគ្នា ដើម្បីកាត់បន្ថយការមើលទូរស័ព្ទរបស់កូន ក៏ដូចជាបង្កើតការចងចាំល្អៗក្នុងគ្រួសារ។
៥. និយាយប្រាប់កូនពីហានិភ័យ នៃការលេងទូរស័ព្ទហួសហេតុ ៖ ចំណាយពេលនិយាយជាមួយកូនពីបញ្ហាដែលអាចកើតមានពេលប្រើទូរស័ព្ទហួសហេតុដូចជាអាចប៉ះពាល់ដល់ភ្នែក ការគេង ការផ្តោតអារម្មណ៍ ឬការប្រាស្រ័យទាក់ទង។ ពន្យល់ពួកគេដោយភាសាងាយៗ ឬភាសាបែបក្មេង ដើម្បីឱ្យកូនយល់ មុននឹងអ្នកដាក់វិន័យកំណត់ណាមួយ។ ការកំណត់វិន័យដោយមិនឱ្យកូនយល់ពីមូលហេតុ អាចធ្វើឱ្យវិន័យនោះមិនសូវមានឥទ្ធិពល។
៦. ធ្វើជាគំរូកូន ៖ មុននឹងឱ្យកូនធ្វើតាមវិន័យរបស់អ្នក ត្រូវប្រាកដថា អ្នកបានធ្វើជាឧទាហរណ៍ល្អឱ្យកូនឃើញដែរ។ កូនរៀនពីអ្វីដែលពួកគេមើលឃើញជាជាងការស្តាប់។ កំណត់ពេលវេលាប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទរបស់អ្នក។ ប្រសិនជាអ្នកតម្រូវឱ្យប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទច្រើន ត្រូវបង្ហាញថា វាជាការងារ មិនមែនអ្នកប្រើទូរស័ព្ទ ដើម្បីបំបាត់ភាពអផ្សុកទេ។
៧. អត់ធ្មត់ និងមិនបោះបង់ ៖ វាពិតជាលំបាកណាស់ក្នុងការកាត់បន្ថយការមើលទូរស័ព្ទរបស់កូនក្នុងសម័យនេះ ដូច្នេះអ្នកត្រូវតែអត់ធ្មត់ និយាយជាមួយកូន ឱ្យកូនយល់ពីផលអាក្រក់នៃការប្រើទូរស័ព្ទ និងធ្វើឱ្យកូនរវល់ជាមួយសកម្មភាពផ្សេងៗដែលមិនទាក់ទងនឹងទូរស័ព្ទ។ ប៉ាម៉ាក់ត្រូវព្យាយាមឱ្យកូនប្រកាន់ខ្ជាប់វិន័យដែលកំណត់ ហើយកុំបណ្តោយកូនឱ្យសោះ៕