ពេលដែលទ្រនិចនាឡិកាឆ្លងផុតពីរាត្រីឆ្នាំចាស់ ផ្លាស់ចូលទៅឆ្នាំថ្មី មានយុវជនជាច្រើនបានប្តេជ្ញាចិត្តក្នុងការផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់ល្អៗក្នុងឆ្នាំថ្មី ។ ក្នុងនោះមានសកម្មភាពជាច្រើនដែលគេគ្រោងអនុវត្តន៍មានដូចជា ការងារ ការសិក្សា ទំនាក់ទំនង និងការថែទាំខ្លួនឯងជាដើម ក្នុងគោលដៅពង្រឹងភាពប្រសើរឡើងឱ្យខុសពីឆ្នាំមុនៗ។ ប៉ុន្តែមិនមែនរាល់ការប្តេជ្ញាទាំងនោះសុទ្ធតែ ទទួលបានលទ្ធផលវិជ្ជមានទាំងអស់នោះទេ។ យោងតាមគេហទំព័រ verywellmind បានបង្ហាញអំពីមូលហេតុដែលមិនទទួលបានលទ្ធផលជាទីគាប់ចិត្តទាំងនោះ ៖
១. គិតធំពេក ៖ បញ្ហាចម្បងមួយនៅក្នុងការផ្លាស់ប្តូរសម្រាប់ឆ្នាំថ្មីគឺ ពួកគាត់ចង់ឱ្យតែមានការផ្លាស់ប្តូរភ្លាមៗមិនថា ទម្លាប់នៃការបរិភោគអាហារ ការគេងឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ឬក៏មានជំនាញយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញនៅក្នុងការរៀនភាសាថ្មីៗដែលពួកគេចាប់អារម្មណ៍។ ទន្ទឹមគ្នានោះ មានរឿងមួយដែលបង្កជាកំហុសក្នុងការប្តេជ្ញាចិត្តនោះគឺ ការកំណត់សកម្មភាពមិនជាក់លាក់ ហើយមានទំហំលើសពីសមត្ថភាពដែលអាចទៅដល់គោលដៅពេក ឬចង់ឱ្យមានការផ្លាស់ប្តូរលឿនៗ ដែលវាជាសកម្មភាពល្អគន់ តែពិបាកឆក់ឱកាសក្នុងការសម្រេច ទាំងដែលការពិតទៅ យើងមិនគួរកំណត់ធំហួសពេក ហើយនឹងចង់ផ្លាស់ប្តូរគ្រប់យ៉ាងដោយមិនបានបំបែកឱ្យតូចៗនោះទេ ឬមិនបានវិភាគថ្លឹងថ្លែងនោះដែរ។
មានការចែករំលែកមួយថា ដើម្បីផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់ ឬអត្តចរិតអ្វីមួយ អ្នកត្រូវហ៊ានចាកចេញពីកន្លែងដែលមានតែផាសុកភាព ឬសុវត្ថិភាព ដែលគ្មានការប្រកួតប្រជែង។ ហើយរឿងពិតមួយ គឺ មិនសូវមាននរណាចង់ពាល់រាល់ស្ថានភាពដែលគ្មានសុវត្ថិភាពនិងបញ្ហាប្រឈមមិនចេះចប់នោះទេ។ ដូច្នេះហើយ ដើម្បីកែប្រែស្ថានការណ៍មួយ ឬការនាំទៅរកការផ្លាស់ប្តូរដែលមានស្ថិរភាពក្នុងរយៈពេលវែង អ្នកក៏ត្រូវជ្រើសយកស្ថានភាពមួយដែលពោរពេញដោយការប្រកួតប្រជែងនិងអសន្តិភាពផ្លូវចិត្តជាដើម ដើម្បីបន្សាំឱ្យមានភាពរឹងមាំ។
២. ធ្វើផែនការដោយមិនបានសិក្សាពីឬសគល់ ៖ ការផ្លាស់ប្តូរវាពិបាក ប៉ុន្តែបើមិនផ្លាស់ប្តូរអ្វីសោះ គឺវារឹតតែពិបាក និងបង្កនូវភាពឈឺចាប់ ឬក៏ភាពស្ដាយក្រោយ, យ៉ាងណាក៏ដោយ ការប្តេជ្ញាចិត្តនៅក្នុងឆ្នាំថ្មី គួរតែរួមបញ្ចូលការធ្វើអ្វីដែលជាចំណែកនៃការពេញចិត្តរបស់យើងដែរ។ ប៉ុន្តែនៅពេលយើងផ្តោតទៅលើអ្វីដែលយើងគួរតែធ្វើ យើងហាក់ភ្លេចនូវសកម្មភាពដែលចាំបាច់ត្រូវតែធ្វើ។ វិធីមួយដែលជំរុញឱ្យមានការផ្លាស់ប្តូរ គឺ ធ្វើឱ្យមានតុល្យភាពរវាង រឿងដែលគួរធ្វើ ចង់ធ្វើ និងត្រូវតែធ្វើ ហើយដឹងអំពីបុព្វហេតុនៃការចាប់ផ្តើមឱ្យស្របនឹងតម្រូវការ ក៏ដូចជាស្ថានភាពជាក់ស្ដែង។ ជាឧទាហរណ៍ ប្រសិនបើយើងប្តេជ្ញាថាទៅកន្លែងហាត់ប្រាណ៣ដងក្នុងមួយអាទិត្យ ខណៈដែលអ្នកមិនចូលចិត្តបរិយាកាសក្នុងក្លឹបហាត់ប្រាណទាល់តែសោះ នោះការកំណត់បែបនេះនឹងមិនជួយឱ្យអ្នកសម្រេចបាននូវគោលដៅឡើយ ដូច្នេះគ្រាន់តែកំណត់ពេលហាត់ប្រាណដដែល ប៉ុន្តែមានរបៀបផ្សេង ឬអនុវត្តន៍ក្រៅពីទីតាំងហាត់ នោះលទ្ធភាពនៃការសម្រេចគោលដៅអាចកើតបានក្នុងភាគរយខ្ពស់។
មុននឹងដាក់ជាផែនការ ឬការប្តេជ្ញាចិត្ត វាពិតជាចាំបាច់ណាស់ ដែលយើងត្រូវមានហេតុផលផ្ទាល់ខ្លួនក្នុងគោលដៅនីមួយៗ ហើយបើយើងចង់ហាត់ប្រាណ យើងត្រូវដាក់សំណួរសួរខ្លួនឯងថា ហេតុអ្វី? សួរបែបនេះគឺដើម្បីឱ្យដឹងពីឬសគល់មុននឹងចាប់ផ្តើមអនុវត្តន៍សកម្មភាពណាមួយ។ ឧទាហរណ៍ថា អ្នកចង់ទទួលបានរូបរាងមួយដែលក្នុងសេចក្ដីប្រាថ្នាចង់បានសុខភាពល្អប្រសើរជាងមុន និងហេតុផលដទៃជាច្រើនទៀត។
នៅពេលដែលយើងបានដឹងអំពីហេតុផលជាក់លាក់មុននឹងធ្វើការចាប់ផ្តើមប្តេជ្ញា ឬបង្កើតផែនការសកម្មភាព នោះយើងក៏នឹងអាចរិះរកផ្លូវ និងវិធីសាស្រ្ត ជាច្រើនក្នុងការសម្រេចលទ្ធផល ដោយភាពរីករាយ និងការពេញចិត្តចំពោះខ្លួនឯង។ បន្ថែមពីនោះវាក៏នឹងជួយឱ្យយើងអាចរក្សាជំហរអនុវត្តន៍ជាប្រចាំ ក្នុងរយៈពេលវែង បើនិយាយជារួមត្រង់ចំណុចនេះគឺ យើងចាំបាច់ត្រូវតែយល់ឱ្យច្បាស់ថា អ្វីទៅដែលយើងចង់បានសម្រាប់ខ្លួនឯង? ហើយធ្វើវាបានដោយយ៉ាងម៉េចខ្លះ? ជាជាងធ្វើសម្មភាពដោយសេចក្ដីមន្ទិល។
៣. មិនទាន់ត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ក្នុងការផ្លាស់ប្តូរទៅក្នុងបរិបទមួយថ្មី ៖ ចំពោះហេតុផ្សេងទៀតដែលយើងមិនអាចរក្សាកម្លាំងចិត្តឱ្យសម្រេចបាននូវគោលដៅក្នុងរយៈពេលវែង គឺ យើងមិនទាន់ត្រៀមខ្លួនរួចរាល់នៅក្នុងការផ្លាស់ប្តូរ។ តាមរយៈការកំណត់យុទ្ធសាស្រ្តគំរូក្នុងការផ្លាស់ប្តូរ គឺត្រូវធ្វើឱ្យមានភាពទៀងទាត់ដែលមានដូចជា ធ្វើសេចក្ដីព្រាងទុកជាមុន គូសវាសផែនការឱ្យបានល្អិតល្អន់ ការត្រៀមខ្លួនអនុវត្តន៍ និងរក្សាភាពទៀងទាត់នៃសកម្មភាព។
៤. បង្កើតវិធីសាស្រ្តផ្លាស់ប្តូរក្នុងរយៈពេលវែង ៖ ការធ្វើកិច្ចការប្រចាំថ្ងៃដដែលៗ អាចក្លាយទៅជាទម្លាប់ ប៉ុន្តែការមានទំនោរផ្លាស់ប្តូរក៏អាចក្លាយជាទម្លាប់បានដែរ ប្រសិនបើយើងចាត់ជាអាទិភាព។ យ៉ាងណាមិញ បើយើងកំណត់ឱ្យធំ ឬក៏ការប្តេជ្ញាក្នុងឆ្នាំថ្មីហាក់ក្នុងសភាពលើសលប់ពេក យើងក៏នឹងបង្កើតក្ដីរំពឹងមួយថា យើងអាចធ្វើបានទាំងស្រុងដោយគិតត្រឹមតែខែទីមួយ នៃឆ្នាំថ្មី ប៉ុន្តែការផ្លាស់ប្តូរ ពិតប្រាកដ វាទាមទារច្រើនលើសពីនេះទៅទៀត ទាំងគោលជំហរ ពេលវេលា និងភាពបត់បែន ហើយជាពិសេសនោះគឺការបន្សាំខ្លួនជាមួយនឹងការផ្លាស់ប្តូរឱ្យទៅជាទម្លាប់តែម្តង ទើបអាចធ្វើឱ្យខ្លួនឯងមានទម្លាប់មួយនៅក្នុងការផ្លាស់ប្តូរបាន។ ប្រសិនបើអ្នកយកអ្វីដែលបានដៅទុក ហើយរំពឹងថា នឹងចង់ឱ្យសម្រេចក្នុងរយៈពេលមួយខែ គិតត្រឹមថ្ងៃបើកទំព័រឆ្នាំថ្មី គិតត្រឹមខែមករា នោះវាមិនអាចក្លាយជាទម្លាប់ ឬភាពបន្សាំជាមួយនឹងការផ្លាស់ប្តូរទេ។
និយាយជារួម ជំនួសឱ្យការកំណត់សេចក្ដីប្តេជ្ញាចិត្តធំៗនៅក្នុងឆ្នាំថ្មី ដែលវាកាន់តែជំរុញឱ្យមនុស្សគិតថាវាពិបាកនឹងទៅរួច គួរតែមានការកំណត់រយៈសកម្មភាព និងរយៈពេលជាក់លាក់ សម្រាប់ឆ្នាំបន្ទាប់ ហើយមានរៀបរាប់លម្អិតអំពីព្រឹត្តិការណ៍តូចៗ សំខាន់ៗ ដែលវានឹងជួយឱ្យយើងសម្រេចបានគោលដៅមុនពេលកំណត់។ ត្បិតថា ការកំណត់និងបំបែកឱ្យតូចៗ មើលទៅវាសាមញ្ញបន្តិច និងមិនសូវល្អមើលក្នុងក្រសែភ្នែកអ្នកដទៃក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែវាងាយស្រួលក្នុងការយកមកប្រើប្រាស់ និងជំរុញឱ្យមានទឹកចិត្តក្នុងការសម្រេចឱ្យបានជាលទ្ធផលចាក់ស្តែង៕