ជាទូទៅ គេបានដឹងហើយថា ការព្យាបាលពីអ្នកជំនាញ ការទទួលទានឱសថ ឬការសុំជំនួយពីអ្នកប្រឹក្សាផ្លូវចិត្ត មានសារៈសំខាន់ក្នុងការថែទាំមនុស្សកំពុងប្រឈមនឹងជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត។ យ៉ាងណាមិញ ការមានសកម្មភាពផ្លូវកាយ និងការផ្ចង់ស្មារតីឱ្យនឹងធឹងដើរតួនាទីសំខាន់ ក្នុងការកាត់បន្ថយភាពតានតឹង រួមទាំងពង្រឹងផ្លូវចិត្តឱ្យរឹងប៉ឹងមួយកម្រិតទៀត ។ តាមរយៈគេហទំព័រ adimesaved បានបង្ហាញសកម្មភាពប្រាំចំណុច ដែលអ្នកមានបទពិសោធន៍មានជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត ជ្រើសយក មកបន្ថយភាពតានតឹង និងជាចំណែកមួយជួយព្យាបាលជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត។
១. គូសគំនូរ ៖ ការបង្ហាញអារម្មណ៍ ឬការគិតតាមរយៈការគូសគំនូរ គឺជាការបង្ហាញអារម្មណ៍មួយបែបមានភាពវិជ្ជមាន ព្រោះពេលគូសគំនូរម្តងៗ ត្រូវការដាក់អារម្មណ៍ទាំងស្រុងទៅក្នុងការគូរ ដែលនេះ ប្រៀបដូចជាឱសថព្យាបាលយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់ និងមានប្រសិទ្ធភាព។ ការប្រើសប្រាស់គំនិតច្នៃប្រតិដ្ឋ ឱ្យលេចចេញជារូបរាង ជាទម្លាប់មួយជួយពង្រឹងជំនាញ ការស្គាស់អំពីគុណតម្លៃនៃខ្លួនឯង ក៏ដូចជា ឱសថម្យ៉ាងជួយកាត់បន្ថយអាការតានតឹង ក៏ដូចជាការជៀសចាកពីជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត។
២. ដាំដំណាំ ឬបង្កើតសួនច្បារ ៖ សកម្មភាពថែទាំសួនច្បារ ឬក៏ការដាំដំណាំបន្តិចបន្តួច រួមចំណែកយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការគាំទ្រទៅកាន់សុខភាពផ្លូវចិត្ត ដោយហេតុថា នៅពេលមនុស្សបាននៅក្បែរធម្មជាតិ និងការចូលរួមក្នុងសកម្មភាពសាមញ្ញៗដូចជា ការដាំគ្រាប់ពូជ ការស្រោចទឹកដំណាំឬផ្កា សង្កេតពីភាពលូតលាស់របស់ផ្កា ឬក៏ធម្មជាតិ សុទ្ធសឹងតែជាចំណែកយ៉ាងសំខាន់ជំរុញឱ្យការរស់នៅមានក្ដីសង្ឃឹម និងមានថាមពលបង្កើតគោលដៅច្បាស់លាស់។ ការថែទាំសួនច្បារ ជាកត្តានាំទៅរកការពន្លឿនសកម្មភាពផ្លូវកាយ ដែលជាដើមចមជំរុញឱ្យរាងកាយបញ្ចេញនូវអរម៉ូនសុភមង្គល។ ក្រៅពីនោះ ការថែទាំសួន ជាការផ្តល់ឱកាសចំពោះខ្លួនឯងបាននៅជិតរុក្ខជាតិបៃតងបានច្រើន និងការបង្កើតបាននូវបរិយាកាសស្ងប់ស្ងាត់ល្អ។
៣. សាកល្បងលេងឧបករណ៍តន្រ្តី ៖ ដោយហេតុថា ការលេងឧបករណ៍តន្រ្តីតម្រូវឱ្យមនុស្សម្នាក់ៗ ត្រូវតែផ្ដោតអារម្មណ៍ ឬក៏ការផ្ចង់ស្មារតី និងអាចនាំមនុស្សឱ្យជៀសពីការគិតអវិជ្ជមាន។ តន្រ្តីមានឥទ្ធិពលយ៉ាងអនេកទៅកាន់ដួងព្រលឹងនៃមនុស្សម្នាក់ៗ ហើយការសាកល្បងរៀនលេងឧបរករណ៍តន្រ្តីមួយចំនួន ចាត់ទុកថាជាបទពិសោធន៍ដ៏មានម្លៃមួយក្នុងជីវិត រួមទាំងជាសកម្មភាពប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងស្ថានភាពជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ តន្រ្តីគឺជាមធ្យោបាយមួយដែលមានភាពខុសប្លែកគ្នាជាច្រើន ជួយឱ្យមនុស្សប្រើប្រាស់វាជាការបញ្ចេញមតិ ហ្វឹកហាត់ស្មារតីឱ្យនៅជាមួយបច្ចុប្បន្នភាព បន្ថយទុក្ខសោកសៅ និងជាការផ្សារភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយខ្លួនឯង។
៤. សរសេរ ៖ ទម្លាក់ចុងប៊ិកលើក្រដាសទទេស្អាត ឬក៏ដាក់ម្រាមដៃលើក្ដារចុចកុំព្យូរទ័រ គឺជាការបង្ហាញខ្លួនបែបឈ្លាសវៃ និងជាដំណើរការព្យាបាលនៅពេលប្រឈមនឹងជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត។ ការសរសេរអារម្មណ៍ផ្ទាល់ខ្លួនចេញមកក្រៅ ជាសកម្មភាពមួយមានផាសុកភាព និងសុវត្ថិភាព ព្រោះការបង្ហាញចេញនោះមិនមានអារម្មណ៍ថា ខ្លាចនរណាម្នាក់មកវាយតម្លៃអ្នកនោះទេ។ ការសរសេរ ទៀតសោត មិនថាតាមរយៈកំណាព្យ ប្រលោមលោក កំណត់ហេតុ ឬក៏ច្នៃជាសាច់រឿងខ្លីនោះទេ សុទ្ធសឹងតែជាការឆ្លុះបញ្ចាំងខ្លួនឯង និងជាការស្រោចស្រង់សុខភាពផ្លូវចិត្ត ក៏ដូចជាការស្គាល់ខ្លួនឯងបានច្រើនជាងមុន។ ការសរសេរប្រៀបបាននឹងការប្រមូលផ្តុំស្មារតីមានរបៀបរៀបរយ និងពង្រឹងភាពច្បាស់លាស់ក្នុងការគ្រប់គ្រងការងារ។
៥. លំហាត់ប្រាណ ៖ អនុវត្តន៍សកម្មភាពផ្លូវកាយ ក៏ដូចជាការធ្វើចលនា មិនមានភាពងាយស្រួលនោះឡើយសម្រាប់មនុស្សមានផ្លូវចិត្តទន់ខ្សោយ ប៉ុន្តែចលនារាងកាយ គឺជាជម្រើសមួយមានប្រសិទ្ធភាពដែលគួរអនុវត្តន៍ ក្នុងការទប់ទល់រោគសញ្ញាមិនល្អនានា និងដើម្បីអភិវឌ្ឍសុខុមាលភាពទូទៅ៕