ភ្នំពេញ – ស្របពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ឪពុកម្ដាយភាគច្រើនមមារញឹកជាមួយនឹងការងារ ហើយតែងបណ្ដោយឱ្យកូនលេងទូរស័ព្ទច្រើនម៉ោង ទាំងកុមារមានតម្រូវការអប់រំពិសេស និងកុមារដែលមានការអប់រំធម្មតា ដោយយូរៗទៅកុមារទាំងនោះនឹងមានបញ្ហាទំនាក់ទំនង បញ្ហាភាសា និងបញ្ហាអាកប្បកិរិយាជាដើម។ នេះបើតាមការលើកឡើងរបស់ លោកបណ្ឌិត ឃ្លាំង សុវណ្ណ នាយកផ្នែកទំនាកទំនងសាធារណៈនៃសាលារៀនបញ្ញវន្តអង្គរ ព្រមទាំងជាទីប្រឹក្សាអប់រំនៅសាលារៀនបញ្ញជនកម្ពុជា និងទារកដ្ឋាន និងមត្តេយ្យអប់រំកុមារតូច ផ្លេបេសត៍លើននីង។
លោកបណ្ឌិត ឃ្លាំង សុវណ្ណ នាយកផ្នែកទំនាកទំនងសាធារណៈនៃសាលារៀនបញ្ញវន្តអង្គរ មានប្រសាសន៍ថា ការអប់រំពិសេស ជាកម្មវិធីសិក្សាអប់រំមួយប្រភេទមានលក្ខណៈដាច់ដោយឡែកសម្រាប់កុមារ ឬបុគ្គលដែលមានតម្រូវការអប់រំពិសេស រួមមានវិធីសាស្រ្តបង្រៀនពិសេស សម្ភារៈបង្រៀន ឬការជួយថែទាំ និងជួយកុមារទទួលបានការអប់រំប្រកបដោយគុណភាពដូចកុមារដទៃទៀតដែរ។ ឧទាហរណ៍៖ កុមារមានពិការភាព កុមារមានវិបត្តិផ្នែកសតិបញ្ញា ឬកុមារអូទីហ្សឹម។
លោកបណ្ឌិត ឃ្លាំង សុវណ្ណ
“នៅក្នុងការប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យានេះ កុមារដែលមានតម្រូវការអប់រំពិសេស មិនទាន់មានការយកចិត្តទុកដាក់ពីអាណាព្យាបាលច្រើននៅឡើយទេ”
លោកបណ្ឌិត ឃ្លាំង សុវណ្ណ បន្ថែមថា នៅពេលកូនមានអាយុ ៣៦ខែ ឬ៣ឆ្នាំ ឪពុកម្ដាយអាចកត់សម្គាល់បានថា កូនមានតម្រូវការអប់រំពិសេសលើបីចំណុច ទី១. មានបញ្ហាផ្នែកទំនាក់ទំនងសង្គម ដូចជា ចូលចិត្តលេងតែឯង មិនសូវចូលចិត្តនិយាយស្ដីជាដើម។ ទី២. បញ្ហាផ្នែកភាសា និយាយមួយម៉ាត់ៗ និយាយដាច់ៗ និយាយពាក្យដដែលៗ ឬនិយាយមិនបានពេញប្រយោគ និងទី៣. មានវិបត្តិអាកប្បកិរិយា សំដៅលើ កុមាររពឹសខ្លាំង ចូលចិត្តខឹងឆេវឆាវ។
លោកបណ្ឌិត ឃ្លាំង សុវណ្ណ បន្តថា ប្រសិនជាឪពុកម្ដាយអង្កេតទៅសង្ស័យថា កូនអាចមានតម្រូវការអប់រំពិសេស ឪពុកម្ដាយអាចទៅពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញនៅនៅអង្គការ ការីតាស-CCAMH មន្ទីរពេទ្យបង្អែកជ័យជំនះ ក្រុងតាខ្មៅ ខេត្តកណ្តាល និងពិភាក្សាជាមួយគ្រូជំនាញនៅវិទ្យាល័យអប់រំពិសេសក្រុងតាខ្មៅ នៅពេលនោះ ឪពុកម្ដាយនឹងប្រាកដចិត្តថា កូនពិតជាមានតម្រូវការអប់រំពិសេស ឬស្ថិតក្នុងកម្រិតស្រាលអាចព្យាបាលបាន។
លោកបណ្ឌិត ឃ្លាំង សុវណ្ណ
“នៅពេលថ្នាក់ដឹកនាំសាលារបស់យើងមានចំណេះដឹងទាក់ទងនឹងកុមារមានតម្រូវការអប់រំពិសេស យើងអាចជួយសិស្សតាំងពីកម្រិតស្រាលទៅ និងណែនាំទៅអាណាព្យាបាលសិស្សអំពីកន្លែងព្យាបាលជំនាញក្នុងករណីសង្កេតឃើញកូនៗរបស់ពួកគាត់មានកម្រិតធ្ងន់”
គ្រូបង្រៀនជំនាញអប់រំកុមារតូចរូបនេះ បញ្ជាក់បន្ថែមថា ប្រសិនបើឪពុកម្ដាយសិស្សមានកូនដែលមានតម្រូវការអប់រំពិសេសស្ថិតក្នុងកម្រិតស្រាល គឺអាចព្យាបាលបាន ដោយត្រូវអនុវត្តដូចជា ទី១. ប្រសិនកូនខ្សោយផ្នែកភាសា ឪពុកម្ដាយត្រូវឧស្សាហ៍និយាយជាមួយកូន ដោយមិនត្រូវទុកកូនឱ្យនៅជាមួយយាយតាមើលថែនោះទេ ឬទុកកូនចោល បើធ្វើបែបនេះ ភាសារបស់កូនមិនអភិវឌ្ឍនោះឡើយ ។ ទី២. ប្រសិនបើកូនមានវិបត្តិអាក្បកិរិយា ឆាប់ឆេវឆាវ ឪពុកម្ដាយត្រូវចេះនិយាយជាមួយកូនដោយវិជ្ជមាន មិនត្រូវស្រែកដាក់កូន ឬស្ដីបន្ទោសកូននោះឡើយ ដូចជា ចាប់ដៃអង្អែល ឱបកូនដោយនិយាយភាសាទន់ភ្លន់ជាមួយកូន។ ទី៣. នៅពេលកូនមានវិបត្តិទំនាក់ទំនងសង្គម ឪពុកម្ដាយត្រូវចំណាយពេលវេលានៅជាមួយកូន និងសួរនាំកូនឱ្យបានច្រើន។
លោកបណ្ឌិត ឃ្លាំង សុវណ្ណ
“ឪពុកម្ដាយត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នក្នុងការផ្ដល់អាហារដល់កូន គឺត្រូវផ្ដល់អាហារមានសារធាតុចិញ្ចឹមគ្រប់គ្រាន់ គ្មានជាតិគីមី និងសម្បូរអាហារូបមត្ថម្ភ ជាពិសេសជៀសវាងបរិយាកាសរស់នៅមានការរំខាន និងត្រូវកំណត់ម៉ោងប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទ ឬបច្ចេកវិទ្យាទំនើបសម្រាប់កុមារក្រោមអាយុ៣ឆ្នាំ ព្រោះអាចប៉ះពាល់ដល់ខួរក្បាលកុមារ”» “
លោកបណ្ឌិត ឃ្លាំង សុវណ្ណ ក៏បានលើកទឹកចិត្តដល់ថ្នាក់ដឹកនាំសាលារៀនទាំងអស់ គួរចូលរួមជួយកុមារដែលមានតម្រូវការអប់រំពិសេសក្នុងកម្រិតស្រាល ហើយមិនគួរប្រាប់ឪពុកម្ដាយសិស្សទៅកន្លែងមិនត្រឹមត្រូវដែលនាំឱ្យខាតថវិកា ខាតពេល និងមិនអាចជួយកូនរបស់គាត់បានទេ។ លើសពីនេះ ចំពោះគ្រូបង្រៀន និងមន្រ្តីអប់រំ ជាពិសេសគ្រូបង្រៀនផ្នែកកុមារតូច ធ្វើយ៉ាងណាយកចិត្តទុកដាក់អភិវឌ្ឍសមត្ថភាពរបស់ខ្លួនដើម្បីអប់រំ និងបង្រៀនកុមារមានតម្រូវការពិសេស និងកុមារធម្មតា ឱ្យទទួលបានការអប់រំ និងមានឥរិយាបទល្អប្រសើរ ទើបយើងអាចជួយប្រទេសជាតិយើង ក៏ដូចជាជួយសង្គមជាតិយើងឱ្យបានល្អពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ៕