គុណវុឌ្ឍិជួយឱ្យយុវជនមានទំនុកចិត្ត តាមរយៈសមត្ថភាពពេញលេញពេលប្រតិបត្តិការងារ រួមទាំងបញ្ជាក់អំពីលទ្ធផលជាក់លាក់ ហើយដើម្បីពង្រឹងនូវលក្ខខណ្ឌបែបនេះបាន គេពុំអាចកាត់ផ្តាច់ពីការអានបានឡើយ។

លោកបណ្ឌិត តាន់ មុនីវណ្ណ អគ្គនាយករងក្រុមហ៊ុន ម៉ុង ឬទ្ធី គ្រុប មានប្រសាសន៍ថា មនុស្សមានចំណេះជំនាញ និងភាពខ្លាំងខុសប្លែកគ្នាពីមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្សម្នាក់ទៀត តាមរយៈការហ្វឹកហាត់ឱ្យស្ទាត់ និងការដាក់ក្ដីរំពឹងក្នុងការចាប់យកក្ដីស្រមៃអ្វីមួយ នោះយុវជនអាចកែប្រែខ្លួនឯងបាន មានន័យថា ទោះបីមិនមានទេព្យកោសល្យពីកំណើតក៏ដោយ គឺគេនៅតែអាចអភិវឌ្ឍឱ្យមានភាពល្អប្រសើរបាន។

ជាទូទៅមនុស្សពូកែស្ដាប់ ខ្លះទៀតពូកែអាន និងមួយចំនួនទៀតពូកែធ្វើ ដោយធម្មជាតិរបស់មនុស្ស បង្កើតឱ្យមនុស្សខុសគ្នា ប៉ុន្តែខ្ញុំយល់ថា រឿងជាច្រើនមនុស្សគឺអាចផ្លាស់ប្តូរបាន។

លោកបណ្ឌិត តាន់ មុនីវណ្ណ

លោកបណ្ឌិត តាន់ មុនីវណ្ណ មានប្រសាសន៍បន្តថា សៀវភៅគឺជាផ្នែកមួយដែលមានតួនាទីសំខាន់ជួយឱ្យមនុស្សមានដំណើរវិវឌ្ឍន៍ ជាពិសេសបញ្ញាស្មារតី ហើយការដែលលោកមានសមត្ថភាពដោះស្រាយ និងទទួលខុសត្រូវលើកិច្ចការសំខាន់ៗបាន គឺមានចំណែកនៃការអាន។

ខ្ញុំមានសៀវភៅ នៅក្បែរជានិច្ចមិនថា នៅក្នុងឡាន នៅក្នុងផ្ទះ កន្លែងធ្វើការ គឺសុទ្ធសឹងតែមានសៀវភៅគ្រប់ទីកន្លែងទាំងអស់។ ការអានសៀវភៅមិនមែនឱ្យយើងជាអ្នកចេះភ្លាមៗនោះទេ ការអានសៀវភៅគឺមានកម្រិតដូចយើងរៀនអ៊ីចឹង!

បណ្ឌិត តាន់ មុនីវណ្ណ

បើតាមប្រសាសន៍របស់លោកបណ្ឌិត ការអានជួយឱ្យយុវជន ក៏ដូចជាមនុស្សទូទៅមានអារម្មណ៍ស្ងប់ និងកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ភាសាមិនល្អទៅកាន់អ្នកដទៃ។ ក្នុងនោះលោកបានផ្តល់យោបល់ថា មុននឹងបន្ទោសនរណាម្នាក់សូមអានសៀវភៅឱ្យបាន២០ទំព័រសិន ហើយបើចង់ប្រើប្រាស់ពាក្យអសុរោះ សូមអានសៀវភៅ២០ទំព័រដូចគ្នាដែរ តាមរយៈការអនុវត្តបែបនេះ វាក៏អាចជួយឱ្យការបបញ្ចេញសកម្មភាពទៅក្រៅមានភាពវិជ្ជមាន បណ្តុះនូវបុគ្គលិកលក្ខណៈ ធ្វើឱ្យយុវជនមានគុណវុឌ្ឍិ។

ដូចគ្នានេះដែរ កញ្ញា សេង ហ្គេកលី ជាអ្នកនិពន្ធសៀវភៅ និងជាអ្នកបង្កើតមាតិកាវីដេអូលើកទឹកចិត្តនៅលើបណ្តាញសង្គម លើកឡើងថា ការអានជួយពង្រីកចំណេះដឹង ការ​គិតច្នៃប្រឌិត ហើយវាជួយបើកផ្លូវ​ឱ្យ​យើង​មើលឃើញពិភពលោក​ក្នុងផ្លូវផ្សេងមួយ​ទៀត។ កញ្ញា ហ្គេកលី និយាយថា នាងបានអានសៀវភៅ​មួយ​ក្បាលនិយាយពីកំណត់ហេតុក្មេងស្រីជនជាតិជ្វីសម្នាក់ដែលបានឆ្លងកាត់សង្រ្គាមលោកលើកទី២ ពេលនាងបានអានសៀវភៅនោះ នាងមានការភ្ញាក់ផ្អើល ដោយក្មេងនោះ​មាន​អាយុ​ត្រឹម​តែ១៣ឆ្នាំ តែការគិតរបស់គាត់នៅក្នុងសៀវភៅគឺចាស់ទុំជាងអាយុរបស់គាត់។

អ្វីដែលធ្វើ​ឱ្យ​ ហ្កេកលី ចាប់អារម្មណ៍នៅក្នុងសៀវភៅនោះ គឺកំឡុងពេលលាក់ខ្លួនគេចពីការតាមចាប់របស់ពួកណាស៊ី ជីវិតរស់នៅក្រោមអគារ គឺជនភៀសខ្លួនជនជាតិជ្វីសនោះ គេអានសៀវភៅ អានទាំងគ្រួសារ ក្មេងស្រីក៏អាន បងស្រីក៏អាន ម្តាយក៏អាន ឪពុកក៏អាន ដោយគេអានទៅតាមប្រភេទ ទៅតាមវ័យរបស់ពួកគេ។ ត្រង់ចំណុចនេះ ហ្គេកលី មិនចម្លែកចិត្តនោះទេ​ដែលជនជាតិជ្វីស ជាជនជាតិដែលពូកែជាងគេនៅលើពិភពលោក ដោយសារតែគេអានតាំងតែពីក្មេង ហើយ​ការ​អានហាក់ដូចជាផ្នែកមួយ​នៃជីវិត​របស់ពួកគេដូច្នោះដែរ។

ដោយឡែកសម្រាប់ កញ្ញា ហ្គេកលី ខ្លួនឯងផ្ទាល់វិញ ជីវិតរបស់នាងអាចមកដល់ថ្ងៃនេះបាន ក៏ដោយសារការអានដូចគ្នា។ តាមរយៈនៃការអាន​ធ្វើ​ឱ្យរូបនាងរកឃើញ​នូវជំនាញដែលខ្លួនឯងស្រឡាញ់ ហើយ​ពេលនេះ​នាងមានគោលដៅច្បាស់លាស់ក្នុងការរៀន ក៏ដូចជាការរៀចំផែនការជាមួយ​នឹងជំនាញមួយដែលស្របជាមួយនឹងចំណូលចិត្តរបស់ខ្លួន៕