ការរំពឹងលទ្ធផលឱ្យមានភាពល្អឯក ស្តាប់មួយភ្លែតទៅដូចជាមិនមានអ្វីចោទជាបញ្ហាទេ ! ប៉ុន្តែដើម្បីភាពល្អឯកនេះ បានធ្វើឱ្យការងារជាច្រើនត្រូវបានបង្អាក់ដំណើរ ដូចជា ចាប់ផ្តើមមានទម្លាប់ពន្យារពេល គិតច្រើនលើសលប់ ហើយក្នុងផែនការមានតែក្ដីរំពឹងដែលមិនមានរូបភាពមួយអាចវាយតម្លៃពីភាពជាក់ស្តែងបាន។
យ៉ាងណាក៏ដោយតាមរយៈគេហទំព័រ Harvard Summer School បានពន្យល់អំពីវិធីសាស្រ្តក្នុងការបញ្ចៀសពីផ្នត់គំនិតរំពឹងលទ្ធផលល្អឥតខ្ចោះនិយមថា បើយើងក្រឡេកទៅមើលការប្រើប្រាស់ជីវិតសិស្សដែលសិក្សានៅវិទ្យាល័យ សម្រាប់ពួកគាត់ចំណាត់ថ្នាក់គឺជាក្ដីរំពឹងដ៏ធំមួយ ដែលអាចវាស់វែងក្នុងនាមជាសិស្ស នៃកម្រិតនេះ។ សិស្សគ្រប់គ្នាចង់បានពិន្ទុល្អ និងធ្វើលំហាត់បានត្រឹមត្រូវទាំងអស់ មានចំណាត់ថ្នាក់ប្រសើរជាងគេ មានស្នាដៃល្អ ទទួលបានសេចក្តីសរសើរ រួមទាំងជឿជាក់ថា ការប្រឹងប្រែងកសាងសមត្ថភាពដើម្បីខ្លួនឯងពេលនេះ គឺនឹងមានអនាគតប្រសើរ។ ដោយហេតុតែមានទម្លាប់យកការប្រកួតប្រជែងជាកម្លាំងចិត្តបែបនេះ ជំរុញឱ្យសិស្សចាប់ផ្តើមកំណត់គោលដៅធំៗ និងប្រឹងប្រែងយ៉ាងខ្លាំងដើម្បីទទួលបានលទ្ធផលមួយដែលឆ្លើយតបទៅនឹងការដោក់គោលដៅរបស់ពួកគាត់។ យ៉ាងណាមិញ នៅពេលដែលមានការរំពឹងទុកនូវស្នាដៃល្អ និងមហិច្ឆតាធំៗ ទោះចង់ ឬមិនចង់ ផ្នត់គំនិតនៃការរំពឹងលទ្ធផលល្អឥតខ្ចោះនិយមបានចាក់ឬសបន្តិចម្តងៗ ហើយវាក៏អាចជាឧបសគ្គមួយ រារាំងទៅកាន់វិថីនៃការសម្រេចគោលដៅ ឬក៏អាចបង្កផលអវិជ្ជមាន បង្អាក់ភាពជោគជ័យនៃជីវិតជាសិស្ស ហើយសុខភាពផ្លូវចិត្តកាន់តែធ្លាក់ចុះទៀតផង។
ដូច្នេះដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍សមត្ថភាពឱ្យទទួលបានស្នាដៃ ជាមួយនឹងឥរិយាបថនាំទៅរកផាសុកភាព ភាពជោគជ័យ និងការរំពឹងទុកមួយដែលអាចប្រើការបាន សូមពិនិត្យមើលចំណុចណែនាំទាំង៥ខាងក្រោម៖
១.ពិនិត្យការរំពឹងទុកឡើងវិញ និងកាត់ចោលចំណុចមើលមិនឃើញ ៖ ភាពល្អឥតខ្ចោះនិយម ជាសត្រូវ នៃការបញ្ចប់លទ្ធផល។ ការរំពឹងរាល់លទ្ធផលឥតខ្ចោះនិយម រារាំងឱកាសក្នុងការបង្ហើយកិច្ចការបន្ទាន់ៗ និងប៉ះពាល់ទៅដល់អារម្មណ៍ដែលកំពុងអនុវត្តន៍។ ប្រសិនបើមានទម្លាប់នេះ គួរចាប់ផ្តើមរុះរើកាត់ចោលរាល់ការរំពឹងទុកទាំងឡាយណាដែលគ្មាន រូបភាពច្បាស់លាស់ ជំនួសដោយការកែច្នៃអ្វីដែលមាននៅជុំវិញខ្លួន។
២.ស្នើនរណាម្នាក់មកជួយពិនិត្យមើលការរំពឹងទុក ៖ ជាទូទៅ អ្នកដែលរំពឹងលទ្ធផលល្អឥតខ្ចោះនិយម បានព្យាយាមផ្ចិតផ្ចង់ដើម្បីឱ្យកិច្ចការដែលបានធ្វើមើលទៅមានភាពល្អឥតទាស់ ព្រោះពួកគាត់ មិនចង់មានការខកចិត្ត ឬបាត់បង់ការគោរព ទំនុកចិត្ត និងក្ដីស្រឡាញ់ ពីសំណាក់មជ្ឈដ្ឋានជុំវិញខ្លួននោះទេ។ ស្ថិតក្នុងស្ថានភាពនេះ គួរតែសាកសួរបន្ថែមដោយផ្ទាល់ ទៅកាន់មិត្តស្និទ្ធស្នាល សមាជិកគ្រួសារ ដើម្បីឱ្យពួកគាត់ ផ្តល់យោបល់ថា តើការរំពឹងទាំងនោះ មានរូបភាពបែបណា? បើនិយាយនៅក្នុងមហាវិទ្យាល័យវិញ ក្រៅពីការប្រឹងប្រែងឱ្យអស់លទ្ធភាពហើយ គប្បីសុំយោបល់ពីគ្រូ សាស្ត្រាចារ្យ និងអ្នកមានជំនាញដើម្បីបង្កើនផលិតភាព ជំនួសឱ្យការដាក់ក្ដីរំពឹងមួយគិតធ្វើម្នាក់ឯង រកវិធីបញ្ចប់មិនឃើញ។
៣.ស្រូបយកទស្សនៈដែលផ្តល់ប្រយោជន៍ ៖ ដំណើរជីវិតនៅក្នុងសាលា ចំណាត់ថ្នាក់គឺជាស្នាដៃមួយ ដែលមើលទៅមានតម្លៃខ្លាំងណាស់ នៅពេលអនាគត ប៉ុន្តែអនាគតមួយរុងរឿងទៅបាន មានចំណែកច្រើនដែលត្រូវអភិវឌ្ឍន៍ជាកត្តារួមផ្សំ តែយ៉ាងណាបើទស្សនៈមួយផ្តល់នូវការលើកទឹកចិត្តឱ្យបន្តប្រឹងប្រែងសឹមយកមកអនុវត្តន៍ ប៉ុន្តែបើរុញច្រានឱ្យមានផ្នតគំនិតឥតខ្ចោះនិយម គួរមានការពិចារណាជាប្រចាំ។
៤.អនុត្តន៍សកម្មដែលជួយឱ្យស្គាល់ខ្លួនឯង ៖ ប្រមាណតុល្យភាពកម្លាំងខ្លួនឯង អប់រំចិត្ត ទទួលស្គាល់ចំណុចខ្សោយឬខ្លាំង និងហ៊ានទទួលយកនៅពេលដែលកំហុសណាមួយកើតដោយអចេតនាក្ដី និងចេតនាក្ដី។ រៀនចំណាំថា មនុស្សទាំងឡាយ មានភាពលំបាករៀងៗខ្លួន និងភាពខ្វះចន្លោះត្រង់កន្លែងណាមួយ។ ការគិតបែបនេះ ជួយឱ្យកាត់បន្ថយអារម្មណ៍ភ័យខ្លាច ការបន្ទោសខ្លួនឯង ជំនួសមកវិញនូវការលើកទឹកចិត្ត និងគាំទ្រខ្លួនឯងគ្រប់ស្ថានភាពដែលប្រុងនឹងកើតមាន។ អ្វីដែលគួរធ្វើជាប្រចាំគឺ និយាយលើកទឹកចិត្តខ្លួនឯង ដូចដែលបាននិយាយលើកទឹកចិត្តអ្នកដទៃដូចគ្នាដែរ ។ ហើយការគ្រប់គ្រងស្រ្តេស មានសារៈសំខាន់ក្នុងការគាំទ្រ និងជំរុញខ្លួនឯងឱ្យមានឥរិយាបថវិជ្ជមាន ក៏ដូចជាការពង្រឹងសុខុមាលភាពទូទៅ។
៥.ប្រឹក្សាជាមួយអ្នកជំនាញ ៖ ការផ្តល់យោបល់ ពីអ្នកដទៃ ស្តាប់ទៅហាក់មានភាពងាយស្រួល ប៉ុន្តែប្រសិនបើស្ថិតក្នុងករណីមួយដែលប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរទៅដល់សុខភាពផ្លូវចិត្តនិងផ្លូវកាយ គួរតែមានការពិគ្រោះយោបល់ជាមួយអ្នកជំនាញ ដែលមានសមត្ថភាពផ្លាស់ប្តូរឥរិយាបថមិនប្រពៃ ឬក៏ផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់គិតច្រើនលើសលប់។ បច្ចុប្បន្នមានវិធីជាច្រើនក្នុងការបញ្ចប់បាននូវស្នាដៃសម្រាប់ខ្លួនឯង មិនចាំបាច់ទាល់តែជ្រើសយកការមានទម្លាប់ទាមទារលទ្ធផលល្អឥតខ្ចោះនិយមនោះទេ ។ ការចាប់ផ្តើមដំបូង គ្រាន់តែព្យាយាមកំណត់សម្គាល់ថា តើទម្លាប់ និងរបៀបគិតបែបណា ដែលនាំឱ្យប៉ះពាល់ទៅកាន់ការសម្រេចគោលដៅ រួមទាំងការដាក់ក្ដីរំពឹងមួយមានការឆ្លុះបញ្ចាំងថា អាចទៅរួច និងស្វែករកជំនួយនៅពេលគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងលែងបាន៕