អ្នកជំនាញក្នុងវិស័យអប់រំ បានបែងចែកការអភិវឌ្ឍន៍កុមារជាដំណាក់កាលចម្បងៗចំនួន៥ ដោយដំណាក់កាលនីមួយៗមានសារៈសំខាន់ ចាំបាច់ត្រូវមានការយកចិត្តទុកដាក់ពីឪពុកម្តាយ និងអ្នកអាណាព្យាបាល ក្នុងការជួយជំរុញការអភិវឌ្ឍន៍ទាំងផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្ត។
អ្នកស្រី អ៊ុក សូនីតា អ្នកជំនាញអប់រំកុមារតូច នៃបណ្តាញសាលារៀនវ៉េស្ទឡាញន៍ មានប្រសាសន៍ថា ការយល់ដឹងពីវិធីសាស្រ្តអប់រំកុមារ គឺមានសារៈសំខាន់ណាស់ ក្នុងនាមជាឪពុកម្តាយ អ្នកអាណាព្យាបាល។ លោកស្រីបញ្ជាក់ថា ក្នុងការជួយគាំទ្រទៅដល់ការរៀនសូត្ររបស់កុមារ ឪពុកម្តាយ អ្នកអាណាព្យាបាលត្រូវដឹងថា វ័យណា ឬដំណាក់កាលណា ឪពុកម្តាយត្រូវជួយ និងមើលថែទាំកូនដោយវិធីសាស្រ្តបែបណាខ្លះ?
បើតាមអ្នកស្រី សូនីតា ក្នុងចំណោមដំណាក់កាលទាំង៥ នៃការអភិវឌ្ឍន៍របស់កុមារ ដំណាក់កាលទី១ គឺជាដំណាក់កាលសំខាន់ (អាយុ០ឆ្នាំ ដល់អាយុ២ឆ្នាំ)។ ដំណាក់កាលនេះ គេហៅថា វ័យ១ពាន់ថ្ងៃដំបូង ដែលត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ និងមានភាពហ្មត់ចត់ តាំងពីអាហារូបត្ថម្ភ ការប្រើប្រាស់ថ្នាំសង្កូវ ការថែរក្សាផ្លូវចិត្តជាដើម។ បន្ទាប់មកដំណាក់កាលទី២ ចាប់ពីអាយុ៣ ដល់៥ឆ្នាំ គឺជាវ័យដែលកុមារត្រូវចូលសាលាមត្តេយ្យ ជាវ័យចាប់ផ្តើមរៀនដំបូង, វ័យនេះ ជាវ័យកុមារត្រូវបង្រៀនឱ្យចាប់កាន់ខ្មៅដៃ រៀនដើរ រៀនលោត រៀនធ្វើទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកអាណាព្យាបាល ជាមួយអ្នកប្លែកមុខ ក៏ដូចជាមួយមិត្តភក្តិនៅសាលារៀន។
ដោយឡែកដំណាក់កាលទី៣ គឺនៅក្នុងវ័យ៦ឆ្នាំ ដល់១២ឆ្នាំ ជាវ័យចាប់ផ្តើមចូលរៀន។ អ្នកស្រី សូនីតា មានប្រសាសន៍ថា វ័យនេះ គឺកុមារចាប់ផ្តើមដឹងថា សាលារៀនគឺជាកាតព្វកិច្ចរបស់គាត់ ។ ក្នុងវ័យនេះ ទាមទារឱ្យលោកឪពុកអ្នកម្តាយ ចំណាយពេលវេលាជាមួយគាត់ ហើយក៏ជាវ័យដែលឪពុកម្តាយ អ្នកអាណាព្យាបាល ត្រូវធ្វើជាគំរូដល់កូនៗផងដែរ។
“ឧទាហរណ៍ថា យើងចង់ឱ្យគាត់ធ្វើកិច្ចការផ្ទះ តើក្នុងនាមយើងជាឪពុកអ្នកម្តាយ យើងទៅអង្គុយមើលទូរទស្សន៍ យើងទៅអង្គុយក្បែរគាត់ចុចទូរស័ព្ទ ឬក៏យើងទៅអង្គុយក្បែរគាត់ ហើយណែនាំពន្យល់ដល់គាត់, អញ្ចឹងវិធីសាស្រ្តនៅក្នុងការជួយកុមារនៅវ័យបឋមនេះ គឺ ការធ្វើជាគំរូ…”
អ្នកជំនាញអប់រំកុមារតូចរូបនេះបញ្ជាក់ជាថ្មីថា វិធីសាស្រ្តក្នុងការអប់រំកុមារ គឺពិតជាមានសារៈសំខាន់ណាស់ចំពោះកូនៗ ព្រោះថា ឪពុកម្តាយ គឺជាចំណែកធំមួយក្រៅពីសាលារៀន ព្រោះថា កុមារអាចទទួលបានលទ្ធផលសិក្សាល្អ គឺត្រូវមានចំណែកធំ៣ គឺការចូលរួមចំណែកពីឪពុកម្តាយ ការរួមចំណែកពីសាលារៀន និងការចូលរួមចំណែកពីកុមារផ្ទាល់ ទើបធ្វើឱ្យពួកគេទទួលបានជោគជ័យក្នុងការសិក្សា៕